හේනක,වාඩියක රැය පහන් කලෙමි

විභාග වැඩ ඉවර නිසාත් එක තැන ඉන්න බැරි නිසා කලින් සුදානම් කර ගත්ත විදියට හේනක රැයක් හිදින්නට මං පොර බට්ටා,ඇටයා සහා බටයා,අපේ නිවස ලගින් පිටත් වුණේ හවස හතරට විතර.කොම හරි මගින් ටවුන් එකෙන් අපි බැස්සා අඩුම කුඩුම ටිකක් අර ගන්න කියලා හිතාගෙන.හැම එකාම කොට කලිසන් ඇදලා කරේ බැග් දාගෙන හිටියේ.කොම හරි ටවුමේ ඉදන් ගමට යන්න  ඒ වෙලාවේ අයේ බස් නෑ.ඊට පස්සෙ ලහිරුවාට කොල් එකක් දැම්මා වීල් එක අරන් වරෙන් එක්කරන් යන්න කියලා.ටවුන් එකක් කිව්වට තිබුණේ සිල්ලර බඩු කඩවල් දහයක් විතර,හැබැයි බාර් දෙකක් තියෙනවා.තව හෝටල් දෙකක් විතර තියෙනවා.අපිට ඕන වෙලා තිබුණේ බාර් එකක් විතරයි.ඒ දවස්වල රතු බස්වල කාඩි එකට ඇදපු නිසාත් පංති වලට සල්ලි දෙන්නෙ නැතුව ගිය නිසා අතේ යහමින් සල්ලි තිබුණා.බොන්න ගන්න දේ තිරණය කරන එක තමා ලොකුම ගැටළුව,කෝම හරි බෝතල් දෙකක් ගන්න තීරණය කර ගත්තා,බ්‍රැන්ඩි බෝතයකුයි,වයිට් ලේබල් එකකුයි ගත්තා,දුම නම් එක මානපයෙන්ම ඩන්හිල් සුවිච් එක තමා,ගත්තා එකෙකුත් පෙට්ටියක්.මෙවා අරන් දැන් යන්නෙ හේන රකින්නලු.කෝම හරි ලහිරුවා අවා පොර ඇවිත් අහනකොට අපි බඩු අරන් ඉවරයි.

තව කොල්ලො ඉන්නවා මේ මදි මදි..උඹලා බොනවා නෙවෙයි නේ නානවා නේ ..හිටින් පොඩ්ඩක් කියලා

පොරත් ගත්තා ඇපල් බෝතලයකුයි,බියර් ටින් වගයකුයි.කොහොම හරි ටවුමේ ඉදලා ටික දුරක් යන්න ඕන ලහිරුලා ගේ ගෙදරට,හේනට යන්න එහේ ඉදලා තව කිලෝමීටර් පහලවක් විතර ඇති.අලි ඉන්න කැලේ.අපි ගියේ දෙසැම්බර් වල නිසා වැස්ස හොදට තිබුණා.නිතරම අහස බිරන් කර ගත්ත ගමන්,පොඩි පොඩි පොද යනවා.කොම හරි අපි බෝතල් ටික මගින් තියලා අපි ගෙදරට ගියේ.

පුතාලා පරිස්සම් වෙන්න අලි ඉන්නවා,මේ දවස් වල ඉරිඟු කන්න ආපු ......ලහිරු ගේ මවගෙන් උපදේස් සැහෙන ලබිණ.

අපි කොම හරි හවස හයට විතර හේනට යන්න පිටත් වුනා.යන්න තියෙන්නෙ කරත්තෙන්.එකේත් දෙපැත්තේ ඇදි නැති එකක්,බඩු අදින්න ඕන නිසා ඇදි ගලවලා.අපේ ගමනට තව කොල්ලො තුන් දෙනෙක් එක්කාසු වුණා ගමෙන්.ඔක්කොම අට දෙනායි.අපි අමාරුවෙන් ඇදි නැති කරත්තෙට වාඩි වුණා පිටට පිට හෙත්තු කරන්.එදා අහස බීරන් කරලා නිසා හදත් නෑ,හවස් වෙනකොටම ඇදිරි වෙලා.මගින් හංගපු බෝතල් ටික මං අර ගත්තා,මඤ්ඤොකා තම්බලා කොච්චි සම්බලයක් තලලා හදලා තිබ්බා,තව බත් පැකට් ගහලා දිලා තිබ්බා ගෝන මස් එක්ක.මං බෝතල් තියෙන බෑග් එක බදාගෙන මැදින් වාඩි වුනා.කිසිම එළියක් නෑ.ගුරු පාරට දාපු කරත්තෙ හරක් දෙන්නාට පිටට තට්ටු දෙකක් දැම්මා,හරක් දෙන්නා යනවා විදුලි වේගෙන්,ඇග හැමතැනම තේරෙන විදියට මඩ වදිනවා,එක පාරම කරත්තෙ වලක වැටුණා කළුවරේ කවුරු හරි කරත්තෙන් වැටුනා දැනුනා.ටෝච් එකක් ගහලා බලනකොට බටයා බිම වැටිලා ඉන්නවා,පොරගේ කකුල තුවාල වෙලා පොඩ්ඩක්.කළුවරේ වුනත් හරක් දෙන්නා පුරුදු වෙලා හිටියා හරි පාර දිගේ වාඩියට යන්න.

අපි වාඩියට තමා සෙට් වුණේ,පැල උඩට නැග්ගොත් අපි බිමට වැටෙන බව දැනගත්තා.වාඩිය මැද ගිණි මැලයක් තිබුනා තව දෙපැත්තෙන් ගහපු මැහි දෙකක් තිබුණා.මැහි හදලා තියෙන්නෙ පිට ලෑලි දලා,ඒ උඩ කදන් පොතු එලලා.ඔන්න හතර වටේටම හූ කියලා උඩඩ ටොච් එළි ගහලා අනික් හේන්වල ඉන්න අයට සංඤා දිලා අපි වැඩේ පටන් ගන්නකොට රෑ හත හාමාර විතර ඇති.මං ඉතින් මඤ්ඤොක්ක ටිකට වැඩේ දෙන්න ගත්තා,බෝතල් බලන් ඉන්න කොට හිස් වෙනවා.මං බ්‍රැන්ඩි එකෙන් පටන් ගත්තා.ඕන සබන් කැලි ටිකක් ගෙනත් තිබ්බා,එවත් ඕතලා ගත්තා ඒ අතරම.මං පොර බොහොම මානප මේ සබන් වලට තමා.(සබන්=ගංජා )අපි මුල්ම කාලේ ඔතන්න බැරි නිසා කරේ බීඩි අරන් එක මුලින් කපලා දෙවර්ගයම මිශ්‍ර කරලා අයේ අර බිඩියට පුරවලා පාවිච්චි කරපු එක.

කොම හරි රෑ වෙනකොට බෝතල් ඉවර වුණා හැබැයි බියර් එහෙම ඉතුරු වුණා,දෙන්නෙක් පාවිච්චි කරෙම නෑ .ඔන්න සිංදු එහෙම කියන්න ගත්තා වාඩියේ තිබුණ හට්ටි,මුට්ටි,වතුර ගෙනාපු බූලි එහෙම අරන්.ටිකක් වෙලා  යනකොට තැපැල් සේවය ක්‍රියාත්මක වුණා කස්ටියට කියවනවා මටත් හරි කියලා  තෙරුනා,ඔන්න එක කොල්ලෙක් ෆොන් එක අරන් මගේ ලගම ඉදන් මැසෙජ් යවනවා,මට පෙනවා යවන එවා

මේ කැලේට සිග්නල් නෑ බන් කාටද මේ රෑ මැසෙජ් කොටන්නෙ ?
නෑ ..බන් මේ කම්පැනියට මැසේජ් එකක් යැව්වෙ,එකි රිප්ලයි නෑනේ  ...

කිව්වා,හැම එකාම හිනා වෙනවා,මූ බයවෙලා වගේ කට ඇරන් ඉන්නවා.අපිට තව හිනා.

කොම හරි  කස්ටිය දගලලා එක මැස්සක් කඩන් වැටුණා,රෑ මැදියම් වෙනකොට වැස්ස තුරල් වුණා.දැන් තමා හේන පෙන්නෙ එක දිගට ඉරිඟු අක්කර දාහක් විතර.අපි හිටපු තැන ඉදලත් තව ගොඩක් ඇතුලට යනකන් හේන් තිබුණා.මැස්ස කඩන් වැටුන නිසා බිම තමා නිදාගන්න වෙන්නෙ.රෑ ඔන්න සද්දයක් ඇහෙනවා වාඩියට එහායින් ,අපි හිතුවෙ අලි ඇවිත් කියලා,බලනකොට අපි ආපු කරත්තෙ ගෝන් දෙන්නා ඇණ ගන්නවා,රෑ මැද්දෙ එකත් බේරලා කිරි ඉරිඟු ටිකක් ගෙනත් පුච්චන්න පටන් ගත්තා,නොබිපු උන් දෙන්නා නින්දේ සැපට,අපි ගිනි මැලේ වටේ වාඩි වෙලා,හුලං එනවා කිරි ඉරිඟු මල් සුවඳ එක්ක,හඳ එළියේ හෙනක ලස්සන ඇස් දෙකෙන් දකින්නම ඕන.කෝම හරි රෑ දෙක විතර වෙනකොට සූර් එක බැහැලා කට්ටියගේ හීතල දැනෙනෙවා ඉන්නම බෑ,ඉරිඟු පුච්ච්න්නෙ හේනේ ගිනි මැලේ ඉරිඟු කරල සුද්ද කරන්නෙ නැතුව.කොම හරි පුච්චන එකා පැත්තක් මොකද තවම සූර් පොරට පුච්චලා දෙනවා,අපිත් කනවා අමු ඉරිඟු.කෝම හරි උදේ අපි අවා ඇවිත් නලා ක්ෂණිකව ගෙවල් වලට ගියා,ඇවිත් බලනකොට කොට තමා දැක්කෙ ඇග හැමතැනම තැළුම් පාරවල්,සූර් පිට පිස්සුවෙ තරම.අපි එක දවසින් අවට ඒ මිනිස්සු පවුල් පිටින් ගිහින් හේන් වල පදිංචි වෙනවා ඔය කාලේට.හරිම කටුකයි ඒ ජිවිතේ,රෑ දවල් නෑ,හරියට කෑමක් බීමක් නෑ,මිනිස්සු අලි ගහලා මැරෙනවා,දුක් විදලා ගන්න භෝගෙට නිසි මිලක් නෑ. හැබැයි ඒ මිනිස්සුන්ට ඒ ගැන වගකුත් නෑ.ඔහේ ඉන්නවා,වෙන දෙයක් වෙයි කියලා.

                                  **************************************************************
ඇත්තටම ඒ ජීවිතේ හරිම සරලයි,සැහැල්ලුයි තවමත් එළියේ ගහක් යට නිදාගෙන ඉන්න ගමන් හිතන්නෙ මේ වගේ ජීවිත කොච්චර සරල ද?අපි මේ නටන්නෙ පිස්සුවක් කියලා.එත් ඔය කතා සේරම එක ඇමතුවෙන් වෙනස් වෙනවා,එකත් හරි පුදුමයි.

ඔය හේනක ගිය එකක් ගැන මං පොර කුරුටු ගාපු එකක් මේ 
http://sinhalaya19.blogspot.com/2014/01/blog-post_27.html

කලින් ඉරිඟු ගැන ලියපු එක මේ 
http://sahodarage.blogspot.com/2014/01/blog-post_524.html


ප.ලි 
මේ සිදුවිම් සිදු වි දැන් වසර දෙකක් ,තුනක් පමණ වුවද තවමත් අපේ රටේ සැලකිය යුතු මිනිස්සු කොටසක් ගෙවන්නෙ මෙවැනි ජීවිතය,ඔය මොන බෙගල් ඇද බැවත් වේදිකා උඩ මේ ජිවිත තවමත් එක තැනය.කෘෂිකර්මය තවමත් ඔය කියන තරම් දියුණු වී ඇත්තෙ කඩදාසි කොළවලට පමණි,වැලිමඩ,නුවරඑළියේ සිට අනුරාධපුර ,යාපනයේ ගොවියාත් තවම ගෙවන්නෙ මෙවැනි ජීවිතය.ඔය ගන්න බෝහෝ කෘෂි නිෂ්පාදන පිටු පස ඇත්තෙ මේ මිනිසුන් දහඩිය සුවද ය.