කාලයත් සමඟ තේරුම් ( නො)ගත් ලිවිල්ල ...

පොඩි පොඩි දේවල් ගැන පොඩ්ඩක් ලියන එක මං මුලින්ම කරපු දෙයක් බයිසිකල් ගැන තව දැලි රැවුල කපපු කොල්ලො ගැන වගේම සහෝදරට ආච්චි කියලා දුන්නු කතාත් ලිව්වා...හැබැයි එහෙම ලියපු කතා ලිව්වෙ මොකක් හරි දෙයක් කියන්න,එ දේවල් බොහෝ වෙලාවට කමෙන්ටු තුල නැති වුණත් සාර්ථක වුණා.

මෙකත් එ ගොඩට යන කතාවක්,කොමත් මං ලියන්නෙ ටිකක්  අතීත කතා විතරයි වර්තමාන කතා ඉදහිට ලියනවා එහෙම වර්තමාන කතා නොලියන්නත් හෙතු තියෙනවා ..

සහෝදරට ඉගෙන ගන්න පාසැල් කිහිපයකට යන්න වුණා,එහෙම යන්නත් විවිධ හෙතු තිබුණා.එහෙම පාසැල් කිහිපයකට ගියත් මං පරණ යාළුවන්ව අමතක කරේ නෑ,මොකද මං හිතුවා මට එහෙම අමතක වෙන එකක් නෑ කියලා.

මේ ලඟ දී දවසක සහෝදරට ඉගෙන ගත්ත පාසැල් වලට අයේ යන්න පුළුවන් උනා,ඒ කාලේ නැති සැලකීම් දැන් ලැබෙන කොට හිනාත් යනවා.ඒ කතා එහෙම වුණත් මේ එන අගෝස්තුවේ උ/පෙ කරන ළමයි නම් බර වැඩක යෙදිලා හිටියා,ඒ පොඩි ඔටෝ ග්‍රාෆ් අරගෙන එවායේ පොඩියට හරි සටහනක් තියා ගන්න,තවම අපිව ඉස්කෝලෙ ඉන්න ළමයි අදුනනවා එකත් හිතට සතුටුයි,එ දවස් වල බයට කතා නොකර හිටිය අලුතේන් ඇවිත් හිටිය ළමයි පවා ඇවිත් වචනයක් දෙකක් කතා කරලා ගියා .

මට මතක් වුණා මුලින්ම මම සා/පෙ කරන්න ගිය ඉස්කොලේ ගැන,එ දවස් වලත් අපේ පංතියේ ළමයි අතර ඔය ඔටෝ ග්‍රාෆ් වල විවිධ දේ ලිවිමේ චාරිත්‍රයක් වගේ දෙයක් තිබුණා,එක අපිට කලින් සා/පෙ කරලා ගිය අයත් කලා,මුලින්ම මේ වැඩේ පටන් ගත්ත කාලයක් නම් හිතා ගන්න බෑ,අපි සා/පෙ කරන දවස් වල පංතියේ ගොඩක් අය විවිධ හැඩයේ රූප තියෙන පොත් අරන් එනවා,ඇවිත් පංතියටම දෙනවා මොනවා හරි එකේ ලියන්න කියලා,සමහරු විභාගයට සුභ පතලා නිසදස්,කවි පංති ලිව්වා තවත් සමහරු එ කාලේ කියපු කරපු කතා ලිව්වා,එවයේ ගුරුවරු පවා විවිධ සුභ පැතුම් ලියලා තිබුණා.සා/පෙ කරන කාලේ සහෝදර නම් ඔටෝ ග්‍රාෆ් එකක් ගත්තෙත් නෑ කිසිම යාළුවෙක් ගේ පොතක ලිව්වෙත් නෑ,එහෙම කරේ මං ඔටෝ ග්‍රාෆ් වල ලියන එකට දක්වපු අකමැත්ත නිසාමයි ....

කොම හරි උ/පෙ කරන්න වෙනත් ඉස්කෝලෙකට යන්න උනා,අලුත් ඉස්කෝලයක් උනාට සැහෙන පිරිසක් කලින් දන්න අදුනන අය හිටියේ.කොම හරි උ/පෙ පංතිය නිවාඩු දෙනවා කියන ආරංචිය අවා,ඔන්න අයේ පරණ විදියටම මුලින්ම  එකක් දෙකක් වුන ඔටෝ ග්‍රාෆ් පස්සෙ සියයක් විතර පංතියේ හුවමාරු වෙනවා,නමුත් වෙනදා විදියට අපේ පංතිය නිවාඩු දුන්නෙ නෑ අගෝස්තු මාසේ වෙනකම්ම පංති පැවැත්වෙන බව කිව්වා.සමහරුන් ගේ ඔටෝ ග්‍රාෆ් යතුරු දලා ලොක් කරන්න පුළුවන් එවා,තවත් එවා තිබුණා සුවද හමන එවා,සමහරු එ දවස් වල නොක නොබී එවා යේ කතා ලිව්වා,මං කරෙ ලියන්න දුන්නු පොත් වල අනික් අය ලියපු එවා කියවපු එක,ගොඩක් පොත් වල පිටු හත අටක් දිගට කතා ලියලා තිබුණා එවාගේ තිබුණේ ගොඩක් වෙලාවට යාළුවෝ එක්කාසු වෙලා කියපු කරපු දේවල් අමතක නොවන සිදුවීම් ගැන,මට ඒ වෙලාවෙත් ප්‍රශ්නක් අවා අමතක වෙන්නෙ නැත්නම් ඇයි මේ මහන්සි වෙලා ලියන්නෙ කියලා,සහෝදර ලිව්වෙ මතකය හරි නම් ඔටෝ ග්‍රාෆ් හයක විතරයි,එත් කතා ලිව්වෙ නෑ පොඩි වැකි දෙක තුනක් ලියලා යටින් ෆොන් නම්බර් එක ලිව්වා,ඇත්තටම එහෙම ලියන්නත් ඕන කමක් තිබුණේ නෑ හැබැයි ලියන්න වුණා යාළුකම රැක ගන්න,මොකද සම හරක් හිතුවෙ යාළුකම් තියෙන්නෙ කොළ අතර කියලා,මං නොලිව්වට මං ගැන එ පිටු අතර සැහෙන ලියවිලා තිබුනා.

ගොඩක් අය ඇහුව දෙයක් තමා කෝ උඹේ ඔටෝග්‍රාෆ් එක කියලා,උ/පෙ වලට ගියා කියලා එ වැඩ වලට මගේ තිබුණ අකමැත්ත අඩු වුණේ නෑ. ඔය ලිවිල්ලෙ හොදම එක තමා අවසාන පිටු කිහිපයක් වෙන් කරලා තිබුණ පිස්සු පිටුව කියන පිටු කීපය.මට නම් හිතුණෙ නිදහසේ හිතෙන දෙයක් ලියන්න වෙන් කරපු පිටු කිහිපයක් කියලා.එකේ විවිධ සිංදු කෑලි,විවිධ වැකි වගේම පොතේ අයිතිකාරයාට මඩ ප්‍රහාරත් ලියවිලා තිබුණා.එවැනි දේ මතක නම් කමෙන්ටුවක් ලෙස ලියා යන්න....

ඒ දවස් වල මං පොරට මේ ලිවිල්ල ලියන්නෙ ඇයිද කියන එක තේරුම් ගන්න අමාරු වුණ දෙයක්.නමුත් මං ප්‍රසිද්ධියේ ඒ ගැන විවේචනය කරන්න ගියේ නෑ,මොකද තේරුම් ගත්තා මං අකමැති උනාට වැඩි පිරිසක් මේ දේට කැමැති කියලා.ඒ වගේම ගොඩක් අය මේ දේවල් කරන්නෙ තමන්ට කරන්න ඕන නිසාම නෙවෙයි කියලත්.

ප.ලි 

මීට අදාළ පොස්ටු ඇත්නම් ලින්කු ඉදිරිපත් කරන්න ..